PKG-schaal

Wat is een PKG - schaal?

PKG- schaal staat voor Post - Kritische Geloofsschaal.
Gebaseerd op een vragenlijst die je invult en daarna weergeeft hoe jij omgaat met geloof en Godsdienst.


Hieronder zal ik de vier geloofsstijlen kort verduidelijken en mijn eigen resultaat eraan koppelen.


           Bronvermelding: geraadpleegd op 29 december 2014 via 
                                                                                         http://www.kuleuven.be/thomas/page/dialoogschool/                                                                                          


           Bronvermelding: geraadpleegd op 29 december 2014 via 
                                 http://www.kuleuven.be/thoma/page/dialoogschool/                                


1) De letterlijke - gelovigen.

De letterlijke gelovigen ontleden de betekenis en de inhoud van hun geloof aan (kerkelijke) autoriteit. Zij willen het precies weten, zij gaan er van uit dat de geloofsinhoud niet verandert is en zelfs niet kan veranderen. Zij hebben de neiging moeilijke vragen uit de weg te gaan, zijn in zekere zin behoudsgezind, vinden dat alles moet blijven zoals het is. Letterlijke - denkers betekent ook dat zij geen interpretatie toelaten, het staat er zoals het staat, er moet niet te veel over nagedacht worden. Interpreteren brengt onzekerheid, want er zijn altijd verschillende interpretaties mogelijk. Zij zijn in die zin erg onzeker van hun geloof. Hun manier van geloven geeft hen een positief gevoel, maar ook gevoelens van schuld en angst. In extreme mate kunnen we zeker spreken van fundamentalisme.

2) De post - kritisch - gelovigen.

De post - kritische - gelovigen zijn gelovig en denken symbolisch. Fundamenteel zijn zij zich bewust van het feit dat de geloofsverhalen moeten worden geinterpreteerd en dat ze nog enkel maar na interpretatie geloofd kunnen worden. Dat brengt een zekere vorm van onzekerheid met zich mee, maar zij kunnen ermee leven. Zij zijn zich goed bewust van de vele kritieken die op geloof en gelovigen kunnen worden uitgebracht, maar desondanks blijven zij op zoek gaan naar wat gelovigen voor hen kan betekenen. Zij staan open voor andere religieuze visies en gewoonten en zijn zich van bewust dat er verschillende manieren zijn om met religieuze vragen om te gaan. Zij staan ook open voor verandering en beseffen dat elke geloofsuitspraak vervat is in een historische vormgeving, die dus kan veranderen. Hun manier van geloven geeft hun een positief gevoel, zij voelen zich goed in hun vel. In zijn extreme vorm gaat het om een geloofsbelevenis met een zeer algemene en vage geloofsinhoud, zonder enig duidelijk referentiepunt, waarin elke interpretatie een plausibel karakter heeft.


3) Relativisten.

Relativisten denken symbolisch, maar zijn geneigd tot ongeloof. Na hun mening is al dan niet geloven afhankelijk van de context waarin je bent grootgebracht. Het is nu eenmaal aangeboden of niet; er was de mogelijkheid om erop in te gaan of niet, relativisten staan duidelijk open voor verschillende geloofstradities. Zij nemen immers aan dat het feit dat mensen dit of dat geloven, één of ander God aanbidden of deze of gene rituelen voltrekken, afhankelijk is dat van de cultuur waarin ze zijn grootgebracht. Hoe men gelooft is in zin afhankelijk van toevallige omstandigheden. De initiele geloofshouding, die door een contingente context wordt bepaald, kan worden beschouwd als een mogelijk tussen stadium, dat alter al dan niet kan worden overstegen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze positie vaak door jongeren en jongvolwassenen wordt ingenomen. Het is evenmin bevreemden dat deze positie relatief onafhankelijk is van een heel aantal andere variabelen of dimensies. De relativistische houding genereert noch duidelijk positieve noch negatieve gevoelens. In zijn extreme vorm hebben we hier te maken met een vrijblijvendheid, de persoon vertoont geen persoonlijke commitment. 


4) Externe - kritiek - denkers.

Externe- kritiek - denkers denken letterlijk en zijn ongelovig. Zij kunnen niet geloven omdat de geloofsinhoud niet kunnen worden bewezen en aangezien zij letterlijk denken, net als de orthodox - gelovigen, komen zij in de problemen met de voorgestelde inhouden. Wat er verhaald wordt, is eigenlijk niet mogelijk, dus geloven ze niet. Zij zijn ongelovig omdat het geloof geen absolute zekerheid biedt, en het is dat wat zij zoeken; zekerheid, net zoals de positieve wetenschappen - in een bepaalde en wat achterhaalde opvattingen hierover - dat zouden bieden. Daar is het immers te bewijzen en duidelijk. Hun manier om met gelovigen om te gaan genereert voornamelijk negatieve gevoelens. Hun geloof is vooral een verwerping van het geloof en die verwerping schijnt toch niet zo gemakkelijk te zijn. Ik meen dat we hier ook  zouden kunnen spreken van een ongelovig fundamentalisme.

Voor degene die liever het video fragment bekijken:

Bronvermelding: Hutsenbaut, D. (2010 - 2011). Prof Dr. Dirk Hutsenbaut PKG Schaal (TRO2 2010 - 2011). Geraadpleegd op 29 december 2014 via https://www.youtube.com/watch?v=iLJbmvY_JRg


Ga ik akkoord met het resultaat van de PKG - schaal?

In bepaalde mate sluit ik mij daar bij aan, alles ik het allemaal eens goed op een rijtje zet ligt mijn hoogste score bij het post - kritisch geloof en de externe - kritiek denkers.Ik kan leven met onzekerheid, ik kan leven met het feit dat de evangelie tekst dat die kan aanleiding geven tot verschillende interpretaties. Interpretaties betekenen voor mij zoals prof. Dr Dirk Hutsebaut aangeeft; dat Mozes veertig jaar in de woestijn heeft getrokken. Het roept het beeld op dat die mensen het moeilijk hebben gehad. Dat geeft mij het idee ik gebruik dit als een soort inspiratie om te zeggen; als ik het moeilijk heb, dat er anderen zijn die het nog moeilijker hebben. Hierin volg ik de professor volledig en sluit ik mij ook bij aan. Relativisten die zijn erg geintresserd in religie, maar ze binden zich niet. Hierin kan ik mij niet vinden. Ik heb respect voor verschillende religies en voor mensen die gelovigen maar, mijn kennis over de verschillende religies is eerder beperkt.Ik respecteer hoe zij over bepaalde dingen denken, maar zal mij hier dan ook niet in verdiepen. 
Externe - kritiek denkers (wat toch een vrij hoge score aangaf) zijn op zoek naar wetenschappelijke zekerheid uit het positief, wetenschappelijk onderzoek. Hierin vind ik mezelf dan wel weer in terug. Zoals Prof. Dr Dirk Hutsebaut zegt; orthodoxy en externe - kritiek denkers denken op een bepaalde manier hetzelfde, maar niet zekerheid vanuit de religieuze bron maar zekerheid vanuit positief wetenschappelijk onderzoek. De onderliggende ideologie dat op een bepaald moment, zal elk fenomeen positief wetenschappelijk verklaard kunnen worden!! 
En daar geloof ik wel in, dat op een bepaald mogelijke dag dat we dat wel positief wetenschappelijk kunnen verklaren.

Zelf heb ik nog een artikel gezocht. 


De Standaard:


Paus Franciscus veegde in zijn kersttoespraak het Vaticaans personeel keihard de mantel uit. De frustratie groeit dat zijn hervormingen niet lukken.

 Paus Franciscus haalde hard uit. Uit frustratie omdat zijn hervormingen niet (snel genoeg) lukken? belga.

Paus Franciscus haalde hard uit. Uit frustratie omdat zijn hervormingen niet (snel genoeg) lukken?

Bronvermelding: Redacteur Dominique Minten.De Standaard.gepubliceerd op 23 december 2014
                                                    Geraadpleegd op 30 december 2014 viahttp://www.standaard.be/cnt/dmf20141222_01443347







Drie dagen voor Kerstmis heeft paus Franciscus ongenadig hard uitgehaald naar het Vaticaan. Hij zegt dat het hoogste kerkorgaan 15 ziektes heeft. Zo spreekt hij onder meer over het geroddel binnen het Vaticaan, de onsterfelijke houding en ijdelheid bij de bestuurders van de katholieke Kerk.

 Een moedige wereldleider, niet alleen van de Katholieke kerk. Een ware hervormer, een man met morele moed die probeert VREDE in de hele wereld te brengen met zijn onvoorwaardelijke Liefde, integriteit, nederigheid en moed. Op deze man hebben we lang gewacht en hoop dat het hem lukt de Katholieke kerk te hervormen.
 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten