Er zijn véél soorten lijden. Ik geef hieronder enkele voorbeelden:
Levenhttpswww.youtube.comwatchv=mZZ-Nr4CGpY
Mijn Andy Sierens, 20jaar was een rapartist uit Knesselare, Oost-Vlaanderen. Zijn carriere werd onderbroken doordat er in 2006 kanker bij hem vastgesteld werd. Na chemokuren en bestralingen, wat fysiek en psychisch een lijdensweg was leek Andy genezen. Andy pakte zijn leven en baan weer op in de lente van 2008. In september 2008 leek de kanker opnieuw bezit te nemen van zijn lichaam. Het TV programma "Hart voor elkaar" lied zijn grootste droom in vervulling gaan. Een eigen lied "Mijn leven" opnemen. Samen met de groep Hooverphonic. Nog voor de aflevering uitgezonden werd overleed Andy! Andy zijn leven was een strijd
en toch bleef hij doorzetten.
Zelf is mijn stiefvader op jonge leeftijd overleden aan een hersentumor, hij was 46 jaar oud. Gezonde mensen kunnen hun niet voorstellen, inbeelden wat voor een lijdensweg deze mensen doormaken!! De psychische pijn, het fysieke lijden en toch proberen het positieve proberen zien. Het doorzetten om toch te willen blijven leven is immens groot.
Nooit meer.
Nooit meer iets van je horen, nooit meer iets van je zien
niet in dit leven
in het hiernamaals misschien.
In mijn hart blijf ik je dragen,
in mijn hart blijf je bestaan
ja van dat kleine plekje in mijn hart
daar komt niemand meer aan.
Het was een ramp,... een grote ramp!
httpswww.youtube.comwatchv=1J8Feyr38Ss
Onwetend wat er ging komen, lagen mensen te baden op het strand. Plots trok het water in de Indische oceaan weg. Mensen keken stomverbaasd toe, wat gebeurde er? Op het filmpje kan je zien hoe in de verte van de oceaan een schuimende muur van water op hen afkwam. Het besef was er toen nog niet van wat er ging komen. Toen plots het noodlot toeslag! De meters hoge golven sloegen toe op land. Alles wat zich op de weg bevond moest plaats ruimen voor de meters hoge golven. Mensen kregen de kans niet om zichzelf te redden. Hartverscheurende beelden van mensen die hun geliefden, kinderen, broer, zus, familie, vrienden, kennissen verliezen... die de strijd tegen de Tsunami verloren hebben. Mensen die alles kwijt zijn, geen huis meer hebben, geen bezittingen, geen werk, niks meer. Alles was letterlijk en figuurlijk weg. Het dodental liep op tot 250.000 over 14 landen in 2004. De Tsunami in Japan in 2011 eiste 15.884 levens! De lijdensweg was begonnen voor hen die nog overleefden. De machteloosheid, de pijn die ze uitschreeuwen, mensen zaten in zak en as. Alles was verwoest. Na jaren leed hebben de inwoners en hulp van buitenaf stap voor stap weer alles opgebouwd. Zo zie je dat de mens na leed en pijn toch weer overeind komt om zijn leven weer verder op te bouwen, leed en pijn dat wij ons niet kunnen voorstellen!!!
httpswww.youtube.comwatchv=kvRsY3ODrOk
Het aantal Belgische militaire slachtoffers van de 1ste wereld oorlog koste 95.00 000 militaire slachtoffers. De 2de wereldoorlog daarentegen noteerde véél meer doden. Op basis van schatting gaat het om 50 tot 70 miljoen mensen. De soldaten, de kinderen, de vrouwen hebben allemaal geleden in de 1ste en 2de wereldoorlog.
Psychisch lijden: de vrouwen en kinderen die achter bleven thuis, zij lijden omdat papa, echtgenoot, moet gaan strijden. Zij treuren en lijden omdat zij niet weten of hij nog leeft of niet. Ze reageren door sterk te blijven, door hun geest en lichaam op automatisch piloot te zetten en bang afwachten. De soldaten lijden psychisch door de realiteit te moeten ervaren, beelden van doodgeschoten soldaten, vrienden, broers of vaders misschien, ziektes en epidemie. De pijn, het fysieke lijden van de wonden die zij hadden opgelopen, slachtoffers die ze moeten begraven hebben van de overleden soldaten zullen de gruwelijke beelden gebrand staan op hun netvlies en zal het een trauma zijn voor de rest van hun leven. De Joodse slachtoffers in de 2de wereldoorlog hebben met psychisch lijden te maken in de zin van; zij werden uit hun huizen getrokken, gescheiden van man en vrouwen, kinderen. Dit op zich al is psychische pijn. Het in concentratie kampen gestoken worden, niet wetend wat ging komen. Het schaarse eten, wat je eten zou kunnen noemen, in barmachtige toestanden leven, de slachtoffers werden ziek en kregen vaak ook fysiek pijn. Moeders, vaders, kinderen, broeders, zusters, soldaten proberen hun toch op één of andere manier sterk te houden, al was het om hun familie of vrienden. Er waren ook velen die zot werden, die overleefden dan meestal de oorlog niet! Mensen reageren met verdriet, machteloosheid, onwetendheid, de overlevingsdrang en geloven in het geloof.
 |
| Bronvermelding: bidden meisje groot geraadpleegd op 1februari 2015 via: http://www.krux.nl/uploadedlmgs/200711914010bidden meisje groot.jpg |
Ik heb iets gelijkaardigs meegemaakt, mijn moeder heeft op 36 jarige leeftijd borstkanker gekregen en was volledig genezen door de nodige behandelingen zoals chemo en bestralingen, etc.
BeantwoordenVerwijderen7 jaar later is de kanker teruggekomen maar uitgezaaid op andere plaatsen en is ze palliatief gegaan en overleden op 43 jaar.
Te jong om te moeten lijden en sterven.
Ik wil iedereen aanmoedigen om jaarlijks op controle te gaan.
Ik doe dit elk jaar preventief sinds dat mijn moeder overleden is.
Het is een serieuze lijdensweg, waar je door moet.
Vandaar deze warme oproep :-)
Beste Kristy,
VerwijderenIk vind het héél jammer dat je op jonge leeftijd je mama bent verloren! Mijn stiefvader is ook jong moeten gaan hij was ook maar 46 jaar. Ik ben dan ook een voorstander voor je ieder jaar te laten controleren als er kanker voorkomt in de familie en dan al zeker borstkanker. Sommige vrouwen laten hun twee borsten preventief verwijderen omdat het constant voorkomt in de familie en ik bewonder deze vrouwen daarvoor ook, het is toch een stuk vrouwelijkheid dat je laat weghalen. Maar daar zijn tegenwoordig al veel alternatieven voor. Geregeld op controle gaan is de boodschap die ik aan jou wil meegeven.
Bedankt om te reageren en het ga je goed in de toekomst!