 |
| Bronvermelding: geraadpleegd op 9 januari 2015 via http://www.wanttoknow.nl/hoofdartikelen/hard-wetenschappelijk-bewijs-bewustzijn-na-klinisch-dood/ |
Ik denk dat je energie, niet je bewustzijn nog even verder ronddwaalt en daarna ook verdwijnt. De verhalen die worden vertelt in sommige religies dat je dan een tweede leven krijgt vind ik persoonlijk héél ver gezocht. Zelf geloof ik daar niet in. Mensen met een bijna dood ervaring vertellen dat ze hun geliefden, vrienden of familie die overleden zijn, gezien hebben aan de overkant. Ik volg daarbij de wetenschap: deze personen verkeerden in een droomtoestand waarbij ze dingen zagen die ze vanuit hun eigen achtergrond kennen. Dat er een soort hormoon vrijkomt die deze beelden ophaalt in je onderbewustzijn. Er is ook een experiment gedaan waarbij men zegt na het sterven van het lichaam dat je éénentwintig gram lichter.
 |
| |
"De Standaard".
 |
|
door bvb, llo, rvs | Bron: ds, vrt, Belga via http://www.standaard.be/cnt/dmf20141212_01425446#
|
Fabiola was een héél diep gelovige vrouw, gebaseerd op het geloof dat het evangelie ons geeft.
Dat bleek al ook bij de uitvaart in 1993, toen zij helemaal in het wit was gekleed, de kleur van hoop. Ook tijdens hun leven van koning Boudewijn en koningin Fabiola vormde hun geloof een leidraad en ongetwijfeld heeft het hen ook geholpen om moeilijkheden en beproevingen te overwinnen. Het is mooi een gedachte te hebben dat wanneer je dood gaat je denkt en weet dat je bij je overleden echtgenoot komt.
Bijna dood ervaringen. bestaan ze echt
Bronvermelding: geraadpleegd op 15 mei 2015 via https://www.youtube.com/watch?v=HCC9-KUtZ-4
Volgens wetenschappelijk onderzoek gepubliceerd in het vooraanstaande medisch vakblad The Lancet alvast wel. Maar of dat onderzoek ook volgens de juiste wetenschappelijke principes verlopen is en over de hele lijn de juiste conclusies trekt, betwijfelt Dr. Herman de Regt van Tilburg University.
Na een hartstilstand beschrijft een vrouw aan haar neefje hoe ze op een bepaald moment uit haar lichaam treedt, zichzelf ziet liggen op de operatietafel en met haar overleden echtgenoot spreekt. Het is een concrete beschrijving van een bijna-dood-ervaring zoals er zovele zijn. Maar wat willen die ervaringen fysisch eigenlijk zeggen, en belangrijker nog wijn we wel reeel.
Volgens een onderzoek van neuroloog Pim van Lommel wel. Uit een onderzoeksgroep van 243 personen stelde hij bij 62 mensen een bjina-dood-ervaring vast. Die stelling op zich wil Dr. Herman de Regt van Tilburg University best aannemen. Wat van Lommel daarna echter met die informatie doet, vindt hij minder wetenschappelijk verantwoord. Van Lommel gebruikt zijn onderzoek om wetenschappelijke betwistbare en uiterste speculatieve redenering omtrent de herkomst van bijna-dood-ervaring op te zetten, zegt hij.
Scheermes van Ockham
Om duidelijke reden gaat van Lommel er in zijn onderzoek namelijk vanuit dat de bijna-dood-ervaring waarvan zijn testpersonen melding maken, plaatvinden in de periode waarin zij volledig buiten bewustzijn zijn en dus geen hersenfuncties vertonen. Van Lommel gaat er daarbij vanuit dat de lichamelijke uittreding waarvan veel mensen melding maken, waarachtige uittredingen zijn, waarbij de geest van de patient waarschijnlijk het lichaam verlaat en observeert wat er op dat moment in realiteit plaatsvindt. Voor die aangename kan hij echter geen enkele vorm van empirische bewijsvorming aanhalen - een anekdote van een enkel patient en een enkele verpleger doen op een dergelijke assumptie overstappen.
Volgens de Regt zondigt van Lommel dan ook tegen een van de basisprincipes van de wetenschap, namelijk het Scheermes van Ockham. Dat gebiedt nooit meer aan te nemen dan strikt noodzakelijk om te begrijpen wat er is gebeurt. Volgens de Regt is er geen reden om te twijfelen aan de ervaring die mensen die zweven tussen dood en leven hebben. Het exacte moment waarop ze die ervaring hebben en de neurologische verklaringsgronden voor de ervaring, waaraan echter wel.
Mensen treden waarschijnlijk niet echt buiten hun lichaam. Die ervaring is een hallucinatie aangestuurd door neuronen die te weinig zuurstof krijgen.
Dr. Herman de Regt, Tilburg University
Hersensignalen en hallucinaties
Het is erg onwaarschijnlijk dat mensen met een bijna-dood-ervaring die ervaringen hebben in de periode dat ze buiten bewustzijn zijn. Waarschijnlijker is dat ze ze hebben in de korte overgangsperiode vlak voor ze het bewustzijn verliezen, maar er nog wel hersensignalen zijn, en vlak voor ze terug bij bewustzijn komen en er dankzij een geslaagde reanimatie al terug hersenfuncties op gang komen. Ook dat mensen werkelijk buiten hun lichaam treden noemt hij onwaarschijnlijk. Het zal eerder om een door hersensignalen aangestuurde hallucinatie gaan, zegt hij.
Tot slot geeft hij aan dat een bijna-dood-ervaring geen enkelvoudig proces is zoals door van Lommel geopperd wordt - maar wel een complexe ervaring, waarvan ook de oorzaken niet enkel - maar meervoudig zijn. Een verklaring voor een van de gewaarwordingen die bij een bijna-dood-ervaring past, is een bijvoorbeeld dat neuronen die geen zuurstof krijgen nog een keer vuren, zegt hij. Conclusie bijna-dood-ervaring bestaan. Dat ze echter het resultaat zijn van een scheiding tussen lichaam en geest, dat lijkt de Regt dan weer bijzonder onwaarschijnlijk.
Wie zal het weten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten