De film Oscar et la dame Rose
Oscar et la dame Rose is een zeer aangrijpend verhaal over een jongetje met leukemie. De film is erg ontroerend maar er is toch plaats voor humor.
Het verhaal speelt zich af in het ziekenhuis waar Oscar verblijft. De ouders van Oscar zijn op bezoek in het ziekenhuis maar horen weeral slecht nieuws. De ouders kunnen dit niet vertellen aan Oscar, het is te moeilijk. Ze komen steeds minder en minder. Oscar vind dit niet leuk en vind zijn ouders lafaards. Op een bepaald moment komt er een knorrige vrouw, Rose, in beeld, helemaal gekleed in het roze. Ze levert pizza’s aan het ziekenhuis maar voor deze job had ze werk als worstelaar. Zij probeert de waarheid niet te verstoppen en dat vindt Oscar fantastisch.
Oscar vertelt de verpleging dat hij enkel maar met haar meer wil spreken. Nu komt ze niet enkel met pizza’s maar ook om met Oscar te spreken. Oscar heeft veel aan de bezoekjes van la dame Rose. Samen met haar groeit hij op. Elke dag, tot aan zijn dood, tellen ze een paar jaren bij. Hij beleeft allerlei leuke en spannende dingen met la dame Rose, dingen die hij niet durfde ondernemen omdat hij te jong was. Op het einde van de film is hij 110 jaar oud, maar eigenlijk blijft Oscar een jongentje van 10 jaar. In zijn gedachten wordt hij ouder en elke dag schrijft hij een brief zodat la dame Rose zijn wensen kan laten uitkomen. De brieven zijn bedoelt voor God maar iedere maal leest la dame Rose ze om toch de laatste dagen wat dragelijker te maken voor Oscar.
Welk fragment van de film heeft je sterk aangegrepen? Waarom?
Wat sprak mij het meest aan uit deze film? Ik vond het fijn dat Oscar niet behandeld werd als een jongen dat doodziek is. Hij werd behandeld als een gewone jongen en kon omgaan met vrienden.
Ik vond het erg aangrijpend om te zien hoe Oscar zijn ouders het zo moeilijk hadden om met hun verdriet om te gaan. Oscar zijn ouders gaan hem afstandelijk en anders gaan behandelen omdat hij ziek is. Ik vind dat je in zo een situatie in de eerste plaats aan je kind moet denken en vooral eerlijk moet zijn. Ik vind het erg dat niemand Oscar durft te vertellen waar hij aan toe is. Ik vind het heel belangrijk dat een kind in zo een situatie weet waar het opstaat. Ik vond het ook mooi dat la dame Rose Oscar zoveel blijdschap gaf met het weinige dat ze kon doen. Elke dag een beetje ouder worden, dat is een leuk idee voor hem en zo kon Oscar zijn hele leven beleven in een paar dagen.
Op welke manier reageren de personages op het lijden waarmee ze geconfronteerd worden?
Zijn ouders zijn heel afstandelijk en doen anders tegenover Oscar. Ze weten niet hoe ze met hun verdriet moeten omgaan. Als ze dan toch de moed bijeen geraapt hebben om Oscar te bezoeken, kijken ze hem heel angstig aan en zeggen ze dat ze hem graag zien. Ze durven Oscar niet te vertellen dat hij zal sterven.
Madame Rose is de enigste persoon waar Oscar mee wil praten. Madame Rose is heel eerlijk tegenover Oscar. Ze doet heel normaal over de zaak. Doodgaan hoort nu eenmaal bij het leven. Madame Rose zorgt ervoor dat Oscar zijn laatste 10 dagen de mooiste dagen van zijn leven zijn.
Om zijn laatste dagen heel bijzonder te maken verzint Madame Rose een spel zodat hij elke dag 10jaar ouder zou worden. Oscar leeft zich zodanig in dat hij jaren telt in plaats van uren, en alles wat er gebeurt interpreteert hij op de leeftijd van dat moment. Op het einde van elke dag schrijft Oscar een brief naar God waarin hij zijn gedachten en gevoelens uit om ook zo met zijn eigen lijden om te gaan.
Wanneer la dame Rose over haar worstelcarrière vertelt, werd het allemaal leuker voorgesteld dan het in werkelijkheid was. Ook vond ik mooi hoe een vrouw die nooit sprak tegen Oscar uiteindelijk zijn beste vriend werd. Je zag het ook aan het kleurverschil in de film, wanneer la dame Rose sprak. Alles werd feller gekleurd. Het ziekenhuis werd voorgesteld met grauwe en grijze kleuren.
Het is een film die toont dat iets kleins voor mensen die ziek zijn, toch iets heel groots kan betekenen. Elk klein gebaar kan tellen en deugd doen. Ook wordt het geloof hierin aangebracht, het geloof geeft Oscar weer moed om toch verder te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten